Objawy

Bylica pospolita to wieloletnia, trwała bylina występująca na obszarze całego kraju. Rośnie dobrze na glebach bogatych w azot. Preferuje nieużytki, stanowiska ruderalne oraz miedze i pobocza. Spotykany również na zapuszczonych użytkach trwałych. Bylica pospolita wytwarza dużą liczbę, grubych kłączy przez co jest silnie osadzona w gruncie i z tego powodu trudna do zwalczenia metodami mechanicznymi. Osiąga wysokość od 50 do nawet 240cm. Ze względu na swój duży, krzaczasty pokrój stanowi poważną konkurencją o słońce, przestrzeń, wodę oraz składniki pokarmowe dla roślin uprawnych. Zagłusza słabsze gatunki. Osłabia ich wzrost i plonowanie. Liście bylicy są pojedynczo lub podwójnie pierzastodzielne, ciemnozielone, błyszczące na wierzchu i białawe od dołu (owłosione). Żółte albo czerwone kwiaty są zebrane w luźne wiechy i znajdują się na wierzchołkach poszczególnych pędów, mają rurkowaty kształt. Kwitnie pomiędzy lipcem a wrześniem, wytwarzając intensywną woń. Owocem jest ciemnobrunatna, podługowata niełupka. Jedna roślina w sprzyjających warunkach może wykształcić nawet kilkaset tysięcy nasion. Bylica potrafi rozmnażać się również przez kłącza, które, nawet pocięte na małe kawałki, potrafią się ukorzenić.