Żółknięcie igieł

żółknięcie igieł

Rośliny iglaste są nierozłącznym elementem naszych ogrodów. Dzięki zimozielonym igłom, regularnym kształtom i urozmaiconej kolorystyce, są niezastąpione w tworzeniu efektownych kompozycji. Nadają ogrodom niepowtarzalny charakter. Warto wspomnieć, że rośliny iglaste wpływają pozytywnie na mikroklimat, zwiększają wilgotność powietrza, produkują tlen oraz wydzielają olejki eteryczne. Jednak często dzieje się tak, że igły tych roślin zaczynają żółknąć. Jaka może być tego przyczyna i co możemy zrobić, aby temu zapobiec?

Fizjologia

U sosny początkiem jesieni możemy zaobserwować żółknięcie igieł. Jeżeli proces ten zachodzi od wnętrza drzewa to nie ma powodów do niepokoju – to naturalny proces oczyszczania korony. W kolejnym roku sosna wytworzy ponownie nowe igły, które wypełnią ogołocone pędy w tym roku.

Nawożenie

Pierwszym sygnałem nieprawidłowego odżywienia iglaków, jest żółknięcie i brązowienie igieł. Roślinom iglastym należy dostarczać niezbędnych składników pokarmowych, w postaci nawozów doglebowych, zawierających komplet niezbędnych do życia makro i mikroelementów.

Drzewa iglaste cierpią często z powodu niedoboru żelaza i magnezu. Składniki te można uzupełnić przy pomocy Help Plant Fe oraz Help Plant Mg. W tej chwili niezwykle ważne jest nawożenie jesienne. Duża zawartość fosforu i potasu w nawozie Sumin OPTYMALNY SKŁAD nawóz do iglaków jesienny, wpływa na zimotrwałość i mrozoodporność roślin.

Choroby i szkodniki

Rośliny iglaste mogą być atakowane przez różne choroby i szkodniki.

Dowiedz się, jak sobie z nimi radzić, aby cieszyć się zdrowym wyglądem roślin w ogrodzie.

Fytoftoroza

(Phytophthora cinnamoni, P. citricola, P. cryptogea)

Fytoftoroza należy do najgroźniejszych chorób drzew i krzewów iglastych. W początkowej fazie atakuje korzenie, zaburzając pobieranie wody i składników mineralnych. Proces ten przebiega pod ziemią, dla tego nie jesteśmy w stanie zauważyć objawów.

Objawy
Początkowo igły zaczynają żółknąć, a z upływem czasu przybierają jasnobrązowy i popielaty kolor. Pędy ulegają przebarwieniu, a następnie stopniowo zamierają. Choroba bardzo często występuje w szpalerach roślin iglastych. Zainfekowane rośliny należy bez zwłocznie wykopać (wraz z bryłą korzeniową).

Jak walczyć z chorobą?
W walce z chorobą niezwykle istotna jest profilaktyka. Należy unikać sadzenia roślin na podmokłych terenach oraz kupować tylko sprawdzony materiał szkółkarski. Przed ruszeniem wegetacji, dobrze jest zastosować środek Proplant 722 SL aby zabezpieczyć rośliny przed niepożądanymi patogenami. Wyjątkowe działanie interwencyjne i zapobiegawcze - jako jeden z niewielu fungicydów wykazuje Scorpion 325 SC rośliny ozdobne, hamuje kiełkowanie zarodników oraz jednocześnie zatrzymuje już zaobserwowaną infekcję.

żółknięcie igieł

Mszyca świerkowa

(Elatobium abietinum)

Żerujące na iglakach mszyce w krótkim czasie mogą doprowadzić do żółknięcia oraz całkowitego zamierania igieł. Zjawisko to dotyczy pędów ubiegłorocznych oraz starszych. W sezonie wegetacyjnym, świetne efekty w zwalczaniu tego szkodnika, daje kilkukrotne zastosowanie preparatu Mospilan 20 SP, Karate Gold czy gotowego do użycia Karate Spray. Ekologiczną alternatywą do zwalczania mszyc w roślinach iglastych, jest środek Siltac EC oraz Laser 940 EC, który działa na mszyce mechanicznie. Również jesienią możemy wykonać oprysk środkiem Laser 940 EC, aby zwalczyć formy zimujące tego szkodnika.

ekspert Sumin radzi
  • Rośliny iglaste są bardzo wrażliwe na zasolenie środowiska korzeniowego. Nadmierne dawki nawozów mineralnych i sól stosowana zimą przy odśnieżaniu, mogą być dla nich szkodliwe.
  • Przed nastaniem zimy, rośliny iglaste wymagają dobrego uwilgotnienia gleby, aby mogły zgromadzić odpowiedni zapas wody. Jeśli tego nie zrobią, może dojść do zjawiska zwanego suszą fizjologiczną. Występuje ona wtedy, kiedy iglaki nie mogą pobierać wody z zamarzniętej ziemi a jednocześnie dochodzi do intensywnej transpiracji (parowania wody z tkanek). Laser 940 EC - zastosowany wczesną wiosną, tworzy barierę ochronną przed nadmierną transpiracją wody oraz mroźnymi wiatrami.
  • Iglaki, to rośliny do zadań specjalnych - nawet w niekorzystnych warunkach środowiskowych. W miejscach zacienionych dobrze rosną: choina kanadyjska (Tsuga canadensis), cis (Taxus) oraz mikro biota syberyjska (Microbiota decussata). Na ubogich i suchych glebach świetnie sprawdzi się jałowiec pospolity (Juniperus communis), sosna czarna (Pinus nigra) i kosodrzewina (Pinus mugo).
  • Pierwsze cięcie iglaków przeprowadzamy wiosną przed ruszeniem wegetacji (marzec-kwiecień). Kolejne na początku lata (lipiec), gdy skończy się intensywny wzrost młodych przyrostów.